Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009
Exhibition: “Plastic World”
A solo show by Stefanos Alafouzos at the Gallery “Aggelon Vima” in the center of Athens.
Large expressionist canvases with vibrant colors radiate energy. The artist uses oil paints and collage of small objects and papers. The small objects and papers carry thoughts of the artist and are a clue to the reading of the artworks. Despite the use of collage, graffiti and aggressive marks on the canvasses, the composition of the artworks is clear and easy to understand. The paintings are full of energy and lush color. The artworks present a completely modern depiction of expressionism.
A solo show by Stefanos Alafouzos at the Gallery “Aggelon Vima” in the center of Athens.
Large expressionist canvases with vibrant colors radiate energy. The artist uses oil paints and collage of small objects and papers. The small objects and papers carry thoughts of the artist and are a clue to the reading of the artworks. Despite the use of collage, graffiti and aggressive marks on the canvasses, the composition of the artworks is clear and easy to understand. The paintings are full of energy and lush color. The artworks present a completely modern depiction of expressionism.
Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009
Έκθεση ζωγραφικής του Στέφανου Αλαφούζου: «Πλαστικός Κόσμος»
Γκαλερί «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ»
Τα έργα του Στέφανου Αλαφούζου περιλαμβάνουν πολλά στοιχεία. Με την πρώτη ματιά αυτό που κυριαρχεί είναι η εξπρεσιονιστική γραφή του. Δυνατά συναισθήματα εκφράζονται μέσα από τα έργα με ελεύθερές γραμμές και έντονα χρώματα. Συνυπάρχει το κολλάζ χαρτιών και μικρών αντικειμένων που μας παραπέμπουν στις σκέψεις του καλλιτέχνη. Επίσης στοιχεία από γκράφιτι υπάρχουν μέσα στα έργα.
Όλα αυτά αντί να μπερδεύουν το μάτι αντίθετα δίνουν μια καθαρή και δυνατή σύνθεση. Τα έργα έχουν ιδιαίτερο δυναμισμό και πρωτοτυπία. Τα έργα προβάλλουν μια τελείως σύγχρονη εξπρεσιονιστική ζωγραφική.
Η επιμέλεια της έκθεσης είναι του Δημήτρη Γεωργακόπουλου.(www.cheapart.gr)
Κείμενο του Στέφανου Αλαφούζου:
«Κάπως αργά, τεμπέλικα, νωχελικά, νευρικά,
ερωτικά και μελαγχολικά, αγγίζουμε το τίποτα ...
Εκτεθειμένα, γυμνά, λαβωμένα κορμιά χάνονται σαν γλυκά ξωτικά. Ένας ίαμβος στη ζεστή σου σιωπή. Πόσα είναι άραγε τα πουθενά;
Γυμνά και παγωμένα σώματα που χαϊδεύονται καθώς ξεκινά το σκοτάδι,
Θύμισέ μου τι χάνεται πιο γρήγορα στο σκοτάδι; Η σιωπή ή τα όνειρα;
Ξαπλώσαμε ξανά κουρασμένοι πενθώντας ότι το αύριο δεν φτάνει όπως χθες ... κι αυτοί οι καπνοί που αντικρίζουμε καθώς ξυπνάμε είναι το σήμερα, αυτό που έχουμε, αυτό που μας κάνει να χαθούμε. Και πλημμυρίζουμε στης μέδουσας τα χάδια. Στο τίποτα θα σε ανταμώσω αγάπη μου. Κάποτε θα καταλάβω ότι πρέπει να συνηθίσω να τραβάω μια ίσια γραμμή. Αυτό γιατί τίποτα δεν θα είναι πια εδώ ... »
Γκαλερί «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ»
Τα έργα του Στέφανου Αλαφούζου περιλαμβάνουν πολλά στοιχεία. Με την πρώτη ματιά αυτό που κυριαρχεί είναι η εξπρεσιονιστική γραφή του. Δυνατά συναισθήματα εκφράζονται μέσα από τα έργα με ελεύθερές γραμμές και έντονα χρώματα. Συνυπάρχει το κολλάζ χαρτιών και μικρών αντικειμένων που μας παραπέμπουν στις σκέψεις του καλλιτέχνη. Επίσης στοιχεία από γκράφιτι υπάρχουν μέσα στα έργα.
Όλα αυτά αντί να μπερδεύουν το μάτι αντίθετα δίνουν μια καθαρή και δυνατή σύνθεση. Τα έργα έχουν ιδιαίτερο δυναμισμό και πρωτοτυπία. Τα έργα προβάλλουν μια τελείως σύγχρονη εξπρεσιονιστική ζωγραφική.
Η επιμέλεια της έκθεσης είναι του Δημήτρη Γεωργακόπουλου.(www.cheapart.gr)
Κείμενο του Στέφανου Αλαφούζου:
«Κάπως αργά, τεμπέλικα, νωχελικά, νευρικά,
ερωτικά και μελαγχολικά, αγγίζουμε το τίποτα ...
Εκτεθειμένα, γυμνά, λαβωμένα κορμιά χάνονται σαν γλυκά ξωτικά. Ένας ίαμβος στη ζεστή σου σιωπή. Πόσα είναι άραγε τα πουθενά;
Γυμνά και παγωμένα σώματα που χαϊδεύονται καθώς ξεκινά το σκοτάδι,
Θύμισέ μου τι χάνεται πιο γρήγορα στο σκοτάδι; Η σιωπή ή τα όνειρα;
Ξαπλώσαμε ξανά κουρασμένοι πενθώντας ότι το αύριο δεν φτάνει όπως χθες ... κι αυτοί οι καπνοί που αντικρίζουμε καθώς ξυπνάμε είναι το σήμερα, αυτό που έχουμε, αυτό που μας κάνει να χαθούμε. Και πλημμυρίζουμε στης μέδουσας τα χάδια. Στο τίποτα θα σε ανταμώσω αγάπη μου. Κάποτε θα καταλάβω ότι πρέπει να συνηθίσω να τραβάω μια ίσια γραμμή. Αυτό γιατί τίποτα δεν θα είναι πια εδώ ... »
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
